Pad Italije film

1. Početna
2. Filmovi
3. Pad Italije

---

Godina proizvodnje: 1981

Trajanje: 114 minuta

Tehnika: 35mm widescreen, boja

Filmski rod: Igrani film

---

Režija:
Zafranović, Lordan

Produkcija:
Jadran film
FRZ - Centar filmskih radnih zajednica SR Srbije (kasnije Centar film)

Snimatelj:
Nikolić Božidar

Sinopsis:
Na dalmatinskom otoku partizanski komandant Davorin likvidira, po partijskom shvaćanju nemoralna, prijatelja i suborca Niku i njegovu ljubavnicu, talijansku suradnicu Krasnu. Potom se vjenča s lijepom Veronikom, kćerkom lokalnog bogataša. Zahvaljujući Davorinovu nemaru, na otok se po talijanskoj kapitulaciji iskrcaju nacisti, ustaše i četnici. Mlađi brat Lovre presudit će neodgovornom bratu.

Uloge:
Daniel Olbrychski (Davorin), Ena Begović (Veronika), Frano Lasić (Niko), Snežana Savić (Krasna), Antun Nalis (svećenik), Gorica Popović, Mirjana Karanović, Miodrag Krivokapić, Dušan Janićijević, Ljiljana Krstić i dr.

Zemlja proizvodnje:
Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija (Socijalistička Republika Hrvatska/Socijalistička Republika Srbija)

Scenarij:
Lordan Zafranović, Mirko Kovač

Glazba:
Alfi Kabiljo

Montaža:
Josip Remenar

Scenografija:
Drago Turina

Kostimografija:
Ksenija Jeričević

Komentar:
Pad Italije središnji je dio neformalne trilogije Lordana Zafranovića o ratu i revoluciji (čine ju još Okupacija u 26 slika i Večernja zvona), ostvarene u scenarističkoj suradnji s Mirkom Kovačom. Tema filma je odnos revolucije i erosa, bremenit thanatosom, uz niz stereotipnih (npr. 'revolucija koja jede vlastitu djecu') i često ideologiziranih motiva, pa čak i evidentan govor mržnje spram katoličke crkve. Karakteristično za Zafranovića, film spaja stilski rafinman i grotesku, erotiku i nasilje, narativno-karakterizacijsku inferiornost (ponajprije se odnosi na psihološku plošnost i nerazrađenost likova i njihovih odnosa) i, izolirano uzevši, sugestivno uprizorene scene i sekvence, ovdje redom etnografske provenijencije. Premda dakle mjestimično dojmljiv, Pad Italije najslabiji je dio trilogije; na festivalu u Puli nagrađen je Velikom zlatnom arenom i Zlatnom arenom za režiju.

Ostale nagrade: Pula 81' - Nagrada žirija publike Jelen tjednika Studio
                                                Nagrada Kodak Pathe za kameru Božidaru Nikoliću (ex aequo s filmom Dečko koji obećava)
                             Vrnjačka Banja 81' - Nagrada za najbolji dijalog
                             Niš 81' - Carica Teodora, 1. nagrada za glavnu žensku ulogu Gorici Popović (ex aequo s Dorotejem)
                                              Nagrada za epizodnu ulogu Ljiljani Krstić
                             Venecija 81' - službeni program
                             Valencia 82' - Grand prix (ex aequo)
 
Dozvola za prikazivanje: od 7. srpnja 1981.

Izvoz: Čehoslovačka, Mađarska, Poljska, Etiopija, Angola, Irska